'deniz'in dibi

Kendimle birlikte kelimeleri de kırdım..

Hızlı, keyifli ve heyecan vericiydi..tıpkı suyun üstünde beş yada altı kere seken bir taş gibi..
Çocuksu ama gösterişli hareketini yaptıktan sonra birden suyun dibine doğru inmeye başladı seken taş, öyle ki ne olduğunu anlamadan ayakları yere basmıştı. Basmıştı ama sağlam bir yere değil..
Ayağının altındaki yumuşak ama güven vermeyen kumdan sakınmak için hareketsiz ve sessiz kalmayı yeğledi. Suyun bulanık ve karanlık olma ihtimalinden dolayı gözlerini hiç açmadı. Şimdi olduğu yerde kala kalmıştı. Ne bir inci nede mercan olmadığından, birinin onu bulup tekrar suyun üstüne çıkarması da imkansızdı. Uykusu vardı ve üşüyordu ve birazda kızgındı. Ama kırgın değil. Kırgın olacak kadar hayatta değildi. İnancını yitirmenin bir mabedin altında kalmakla aynı şey olduğunu fark etti ansızın.
Devamı.. seken taşla birlikte ‘deniz’in dibinde artık..