18 Mayıs 2010 Salı

inanmak istemesemde..

Geçen hafta hep perşembe günü gelsin de Konya'ya yoğun bakımdaki teyzemi görmeye gideyim diye gün saydım. Öncesinde gidememem için nedenim vardı. Perşembe sabah yola çıktım, hayli yorgun, uykusuz ve moralsiz. Neticede ilk defa kızımdan ayrı geceler geçirecektim ve gittiğimde beni üzen şeylerle karşılaşacaktım.
12 gündür beyin damarları tıkalı yoğun bakımdaydı, her geçen gün ağırlaşıyordu, kendinde değildi ama biliyordum ki beni görecek hissedecekti..
Yetişemedim..Yarı yolda tam da Ankara aştide aldım ölüm haberini. Oysa dört saat sonra yanında olacaktım. Orada öylece bir başıma sallandı etrafımda dünya. Elimde bir kutu diet colayla yetişemedim diye ağladım telefonda, tüm metanetli sesiyle yanımda olan anneme.
Sonrasında geçmek bilmeyen otobüsteki yaklaşık dört saat, dolu dolu gözlerimle tuttum kendimi, tam 12 sene olmuştu teyzeme Konya'ya gitmeyeli, ha bu sene ha diğer sene derken..
ama son konuşmamızda söz vermiştim bu sene söz geleceğim yazın diye..

Cenazenin güzeli olurmu demeyin oluyormuş meğer..onca arkadaşı, sevenleri, akrabaları ve bizler evlatlarından ayırmadıkları..otuzbeşe yakın araçla yolcu etmeye gittik, en çok koptuğum anlardı o önde biz arkasında Konya caddelerinde..
detaylar zihnimde, acısı yüreğimde..inanmak zor.

Ölümden korkmazdım, korkar oldum, bilmiyorum, dar ve kapalı alan fobim olduğundan mıdır çok ürperiyorum, çok sarsıldım. İlk gittiğim gece ciddi şekilde rahatsızlandım hala iyileşemedim, üzgün hasta bitkin geçen üç günün sonunda burnumda tüten kızıma kavuştum. Hemen ertesi gün o hastalandı, boğaz bağırsak, kulak enfeksiyonu derken iki gündürde onunla perişanım, kendimi unuttum.
Evdeyiz kızımla yakın arkadaşlarım gelip gidiyor, telefonlar derken bugün biraz dinginleştim sanki.

Hayat ve ölüme dair yazacak ne çok şey var aslında..ama yazamıyorum..
annemi çok çok çok öptüm ayrılırken, gül kokuyorsun dedim, teyzemin kızı gördü öperken kahroldum utandım, onlar içleri yanarak elleriyle yıkayıp kefenleyip yolcu ettiler annelerini, ben ise bırakmak istemiyordum annemi, şimdiden özledim, içim titriyor..

yaz gelmiş farkında değilim, yol boyu gelincikler gördüm, geçen sene bu zamanı hatırladım. Sanki her geçen sene yenisinden daha güzelmiş gibi geliyor..

Perşembe gece kızımın okulunun düzenlediği Karadeniz turuna katılacağız..sadece anneler ve çocuklar olacak. Bir ay önceden ayarlandı her şey, hayat devam ediyor ya.. !
İyileşirsek ve başka mani olmazsa yolcuyuz.
Giresun, trabzon ve rizeyi görüp bol bol karadeniz yemeklerinden tadıp yayla havası alacağız.
Hevesim kalmasa da Daha önce görmediğim yerleri göreceğim için ve bu yerler Karadenizde olacağından mutluyum.
Umarım aksilik olmaz, gelince üst üste geliyor çünkü..
Dönüşümde fotoğraflarla beraber paylaşırım.
Öyküde yarım kaldı haliyle, ve ben bu ruh halimle Sinem'i evlendirmek:) Yeşim'i öldürmek istiyorum..
Bir ara onlarla da ilgileneceğim.
hep denir ya hayat kısa, sevdiklerimizi üzmeyelim, ellerini bırakmayıp yanlarında olalım diyorum..bende..
son altı günümün kırıntıları bunlar..
işte böyle..

24 yorum:

. dedi ki...

Ne diyecen ki ölüme,laf dinlemiyor ki..Geliyor almadan da gitmiyor..
Allah sabır versin.
Hayat devam ediyor..Gidince kafan dağılır biraz..

üryan dedi ki...

Allah sabır versin sevgili berrin..
Rabbim hepinize güç versin..

Tabiat Ana dedi ki...

başınız saolsun :(

Berrin dedi ki...

masal, üryan, tabiat ana ; çok çok sağolun, amin..

Unknown dedi ki...

başınsağolsun canım...

Adsız dedi ki...

Allah rahmet eylesin ..herseyin guzeli var oldugu gibi cenazede bile oluyor inaniyorum buna .. basiniz sagolsun!

Berrin dedi ki...

elçincim, çok sağol..
enk, amin canım, teşekkürler..

Sazan dedi ki...

Allah rahmet eylesin, başın sağ olsun, sabır dileğimle, sevgiler...

éLLa Çiça dedi ki...

Basin sagolsun canim, Allah rahmet eylesin.

Adsız dedi ki...

Yaşadığın acılar için çok üzgünüm.
Artık teyzoşunu güzel günlerindeki gibi hatırla. Kızınla yeni yolculuğa çık.
Giresun'a gittiğinde beni hatırlamanı istiyorum, babam orada doğdu, yani babamdan oralıyım. Eğer tarihi birşeylerden bahseden olursa, Topal Osman'dan falan, dedem o çetenin ileri gelenindendi, Nutuk'ta bile bahsi geçer dedem, kemençeci Hamit. Lacivert bir karakteri vardı. Çok eğlenceli bir adammış. Bana onun ruhunun geçtiğini söylerler hep.
İyi yolculuklar, güzel kızını da öperim. Eğlen biraz, dönüşte yazarsın anılarını.

Berrin dedi ki...

S.B.Sazan, ELLA, teşekkür ederim, çok sağolun..amin.

lacivert,evet güzel günlerimdeki gibi, son bıraktığımdaki gibi hatırlamak istiyorum. bunun için son defa onu o şekilde görmek istemedim..
sesini unutmayım yeter..sevdiğin birinin sesini unutmaktan daha kötü bir şey yok.
ilk durağımız olacak olan Giresun kalesinden oralara selamını söyleriz. çok teşekkür ederim..

Adsız dedi ki...

Basin saolsun..

Hacivat

bulut dedi ki...

Berrin başınız sağolsun... İnsanın bir yakını öldüğünde uzun süre ölümü düşünüyor, aslında hepimizde olan ama bir şekilde bastırmaya çalıştığımız ölüm korkumuz hortluyor. Sonsuzluğa dair yalancı umutlarımız yok oluyor; bir süre sonra O'nsuzluğa alışıyoruz. Sesi kulaklarımızdan kaybolmuyor, ben rahmetli babamın sesiyle çok uyandım uykularımdan ilk zamanlar. Rüya değil, odayı dolduran gerçek bir sesti bu. Sesini unutmaktan korkma, unutmazsın...

Yine de hayat devam ediyor işte, Karadeniz turu size iyi gelecektir. İnşallah iyileşir de öyle çıkarsınız yola, şimdiden iyi yolculuklar Allah'a emanet olun.

Naz dedi ki...

Allah rahmet eylesin.Toprağı bol,mekanı cennet olsun.Geride kalanlara allah sabır versin.

Berrin dedi ki...

hacivat, naz, çok teşekkür ederim. amin..

bulut, bir süre sonra seslerde kayboluyor. en azından bende böyle, kendimi zorlasamda anımsayamadığım sesler var..zaman içerisinde yitip gidiyor malesef.
kısmet bakalım şu suurmda yarın gece yolcu görünüyoruz, ikimizde daha iyiyiz :)
çok teşekkür ederim..

Aylin Ünlü dedi ki...

Bu tarz zamanın ortasına düştüğünde insan bir başkalaşıyor nedense.Binbir türlü düşüncenin ortasında buluyor kendini,sürekli karamsar bakmaya başlıyor hayata dair,sevdiklerine dair,sonu düşünüyor hep ve kendini alıkoyamıyor.
yazını okurken tüylerim diken diken oldu,boğazım düğümlendi.Çok zor birebir karşı karşıya kalmak bişeylerle...
Sevdiklerimizi ertelememeliyiz diye düşünüyorum hep gündeme böyle şeyler gelince,fırsat buldukça görmeli,pek söyleyemediğimiz (nedense) seni seviyorum kelimesini yinelemeliyiz ard arda...
Başınız sağolsun,kalanlara uzun bir ömür diliyorum.

Berrin dedi ki...

aylincim, bir anlamda da iyi oluyor bu tür durumları yaşadıkça kendini sorgulamaya başlıyorsun.
öyle bir kapılmışız ki hayatın rüzgarına durup düşünemiyoruz. işte bu noktada aniden duruveriyorsun. neredeyim, ne yapıyorum, ne istiyorum diye..tamam, tamam yapmak istediklerimi yapamadan ölüp gideceğim demiycem bu sefer :))

ve sevdiklerimiz, en çok itina etmemiz gerekenler..ama nedense etmediklerimiz..

çok sağol, amin..herkes sevdikleriyle uzun bir zamanı paylaşabilsin (diliyorum)

theBilgi dedi ki...

Başınız sağolsun

Berrin dedi ki...

teşekkür ederim, sağolun..TheBilgi..

böğürtlengözün annesi dedi ki...

Üzülmezmi insan , teyze anne yarısıdır :( Başın sağolsun, Allah sabrını veriyor buna inan ve kızına sıkı sıkı sarıl...

Adsız dedi ki...

sevgili berrin,

çok üzüldüm. ailenize sabırlar dilerim. ölüm acı elbette, ama karşılaşacağımız büyük gerçek..

beni savurur dört bir yana bu düşünce sık sık.. birini incitmekten, kırmaktan çok çekinişim de bundan; ne zaman geleceği belli değil, bir özür dileme, kucaklaşma vakti bile kalmayabilir insana..

selamlar

Berrin dedi ki...

böğürtlen gözün annesi, evet sabrını veriyor allah bir şekilde..ve hayat devam ediyor.
birde yitirdiklerimi kaybettiğime inanabilsem!
çok teşekkür ederim..

adsız, ne kadar haklısın.
teşekkür ederim, çok sağolun..

Funda dedi ki...

Berrinim başınız sağolsun çok üzüldüm gerçekten gözlerim dolu dolu okudum her satırını :( Allah geride kalanlarına uzun ömürler versin.. Çok öpüyorum seni.

Berrin dedi ki...

sağol fundacım, amin..hiç hiç aklıma getirmek istemiyorum inan..