29 Mart 2008 Cumartesi

no name

Yıllar önce benim için özel hatta kutsal olan resim atölyesinde yuvarlak bir masamız vardı, demini almamış çaya büsküvilerimizi batıra batıra yemiştik, şiir tadında sohbet eşliğinde..
Yeşildi kupalarımız, benimki açık yeşildi, hastalıklı bir yeşil gibiydi, yinede seviyordum..
Başka bir gün 'hadi yine o gün gibi çay ve büsküvi yiyelim ' dedik..
İyi demlenmemiş çay, yeşil kupalar, büsküvi, masa, biz, yerdeki boyalar, dışardan gelen sesler herşey aynıydı.. Ama o günkü tat yoktu..yedik yedik olmadı..konuşmaya çalıştık olmadı..

Güzel bir anı yine aynı güzellikte yaşayamayacağımızı öğrendim o gün. Ne yaparsan yap bir öncekinin aynısını yakalamak mümkün olmuyordu. O büsküvi tadı orada kalmıştı.

Tıpkı tatilde birine aşık olursun hani 'yaz aşkı' denir, yaşadığın yere döndüğünde adına..
Güneş aynıdır 'yaz aşkın' aynıdır ama tatildeki hissi bir türlü yakalayamazsın. Sanki düş bitmiştir, sen sen değilsindir o, o değil..
Hiç birlikte yüzmemiş, gece lunaparka gitmemiş, bilardo oynamamış, bar taburesinde sorduğu soruya cevap vermemiş, yıldızlara bakarken yakalanmamış, yaz sabahının ayazı açık kapıdan girip seni hasta etmemiş, sesin kısılmamış, yeşil küçük mandalinalar dalından koparılıp sana verildiğinde dünyanın en değerli mücevheri gibi cebine koymamışsındır..

Şimdi yüksek binaların arasında, alış veriş merkezinde veya bir pasajdaki kafede karşında oturan kişi o değildir..
Çünkü o kişiye anlam veren anlar oradaki 'yaz' da kalmıştır..istenilsede eski güzelliğiyle oradaki gibi asla yaşanamayacaktır..

Üstelememek gerekir..Anları rahat bırakmak..
Aynısı olsun diye çabalarken, büyüsünü bozmamak..
Sevdiğin şeyi orada bulduğun yerde bırakmak..
İlk gördüğündeki hissiyle birlikte..
Bir şehri sever gibi, sevsende bırakıp gitmek gibi..

13 yorum:

Muhabbet Çiçeği dedi ki...

Canım ne kadar doğru söylemişsin. Anıları tekrar yakalamak hiç mümkün olmuyor. Rahat bırakmak dediğin gibi. O tat yeniden gelmiyor maalesef. Herşey o anda güzel. Anı yaşamak en iyisi belkide. Yüreğine sağlık canım. Sevgiyle kal. Öptüm

ilham perisi dedi ki...

Berrin ama o tadları tekrar yaşamayı dilemek kaçınılmaz.Yani yerinde bırakamıyorum ben.İnsan o lezzeti yine, yeniden hisetmek istiyor.Bazı şeylerin tadı damağında kalır insanın.Ama o tad asla geri gelmez:((

Butterfly dedi ki...

ben de inadına inadına yeniden yaşamak için çırpınırdım esikden, anladığımda bunun artı8k eski güzellikte yaşanamayacağını, işte onu anladığımdan beri ağzımda bir metal tadı kalıyor güzellikler uzaklaşırken... Ayna olmuşsun içime teşekkürler...

Sanem dedi ki...

Çabaladıkça aynı tadı alayım diye, o anlar kaçıyor bana inat. Çok doğrusun, çok haklısın. Bu kadar güzel ifade edilebilir ancak.

Esra dedi ki...

Cogu guzellik "o an"da gizli. "O an"i ozel kilan tum detaylarinda. Detaylardan tek biri dahi eksik olsa, ayni tadi vermez, veremez. Cok hos anlatmissin...

Bri; dedi ki...

Sanki herşey tek bi kere güzel olmak için programlanmış gibi..Tekrarlar daima insana eskiyle kıyaslama içgüdüsü oluşturuyo galiba..İlk aşk gibi..Hani hiç unutulmayan ama hiçte aynısını yaşayamadın günler...Bi daha o gözündeki ışık o kadar parlak olmaz sevgiliye bakarken,yada onun için döktüğün gözyaşlarını bi daha hiç o şekilde dökemezsin...
O yüzden her yaşadığımız için şükretmek,ama yaşadığımız o en özel anların değerini bilmek kalır sanırım bize...

cinar dedi ki...

Aynı ortamı yaratmaya çalışsan da aynı tadı bulamıyorsun, çok doğru. Zorlamamak gerek gerçekten de. İnsan daha da sinir oluyor o zaman :) Kimi zaman anılardaki güzellik de yetebiliyor aslında. Bir de üzerinden zaman geçtikçe yitirdiğimiz şey sandığımızdan da güzel gelebiliyor.

Ebruli dedi ki...

Sevgili Berrin;
Ne kadar da guzel anlatmissin, ifade etmissin duygularini.Bu konuda yazdiklarina aynen katiliyorum.Bende senin gibi dusunuyorum... ç

Yaşamın kıyısında dedi ki...

İlk'ler her zaman ilk dir.
Asla aynı hazzı vermezler ikinci yaşanıldığında.
Bazen bir yerde yadiğin yemek bile, tadına varmışsan eğer, aynısını aynı yerde yesen bile o tat aynı değildir.
Herşeyin bir ilki vardır ve en güzelidir.
Sevgilerimle,

Adsız dedi ki...

Tatil bitti de ondan !
Küçük şirin sahil kasabasının beze satıcıları şehrin sokaklarında, evin banyosunda deniz kokan mayolar asılı, ofisdeki koltuğun plaj havlusunun altında, ayaklarında tokyolarınla otoparkta, iş arkadaşların birbirlerine güneş yağı sürüyor, akşam eve dönmeden ayaklarındaki elize kumları yıkılyor olsan bile yaz aşklarının anlamı sonlarında gizli.

Kızıl dedi ki...

Ben geldimmm, ama yaa şimdiye kadar neden gelmedim ki ne güzel bir yermiş burası, dost evi gibi sanki... bu arada eski tatları yakalamak çok zordur canım ya, geçmişte kalıyor hepsi ve özlemek kâr etmiyor malesef. Yaşandı bitti olayı...

Görüşmek üzere...

sufi dedi ki...

Geçmişteki o anın tadı ve şu anda yaşanılanların tadı da, gelecekte yaşanılanların tadına uymayabilir.Gelecekte de bu anı anımsayıp "ne güzeldi,iki aslan arasındayken çilekleri yiyişimiz "diyebiliriz."Yediğimiz şeker bile bazen çok tatlı bazen az.Sevgilerimle.

Berrin dedi ki...

güzel yorumlar ıcın cok tesekkur edıyorum..

sevgıler benden..