kanKARDEŞİM'e

Onu ilk gördüğümde okul bahçesinin nöbetçi kulubesindeydim.Yeşil rodi jeans yeleği lacivert forması (oraların tabiriyle jile) iri gözlükleri, Sinead O'conner tipi kısacık saçlarıyla ve erkeksi tavırlarıyla yürüyüp espriler yapıyordu.Kim bu diye sormuştum yanımdakilere :)

Sömestr tatiline gireceğimiz gün karneleri aldıktan sonra ufak bir rahatsızlık geçirmiş ilk müdahaleden sonra o ve bir kaç arkadaş eski bir şehrin eski bir mahallesinde ki sıcacık evlerine gitmiştik..O zaman ne o nede ben bilmiyorduk aramızdaki bağın gün gün artacağını aramıza kilometreler girsede hiç kopmayacağımızı ve yine bir gün geçitin oradaki salonda bilardo oynarken ikimizinde bir kaç dakika arayla aynı yerden aynı şekilde elimizi hızla bilardo masasına çarpıp yaralayacağımızı o an esprisine kankardeş olalım diyerek kanlarımızı birleştireceğimizi ve hatta o günden kalan kanlı peçeteleri ve birlikte yediğimiz patlamış mısır kutularını yıllarca saklayacağımızı ..
Bir sabah otogarda buluşup ben, o, Özlem ve arkadaşı Murat günübirlik Ankara'ya kaçmıştık.Güzel bir günün ardından Doğan Körfezle Eskişehire dönerken üst katta bizden başka birde en önlerde oturan yaşlı bir adam vardı..Başında bir tef çalmadığımız kalmıştı :) Daracık koridorda kendimiz çalıp kendimiz oynamış kolaları devirmiştik.Hatta muavin otobüste unutulan bir tetrisi vermişti bize :)
Eğlence bitip onunla sohbete başladığımızda okadar yakındık ki artık birbirimize.Rahmetli babasına olan bitimsiz sevgisinden, onu nasıl çocuk yaşta kaybedişinden bahsederken gözyaşlarına boğulmuş, cüzdanında sakladığı siyah beyaz fotograflarına bakmıştık.Dostluğumuzun sağlam temeli o gün o çift katlı otobüste atılmış oldu..

Okulu asardık (oranın tabiriyle kayış atardık :) ' hadi sana mutluluk çorbası ısmarlayayım ' derdi.(İşkembe çorbasının beni mutlu ettiğini söylemiştim adı öyle kalmıştı..) Okulun yakınındaki köhne lokantaya giderdik.O lahmacun yerdi kıymalarını sıyırıp, madem içini yemeyeceksin neden lahmacun yiyiyorsun diye söylenirdim.Oda ama ben böyle seviyoruuuumm derdi uzatarak :)
İlk kız kavgamı yapmaya yeltenmiştim okul çıkışında onu müdafa etmek için..hatırlarmı bilmem :) ve Ümit Yaşar'ı o sevdirmişti bana..

Bugattideki gecemizi ve İzmit'ten gelecek olan arkadaşını sabahın köründe karşılamaya gitmek için otogar dolmuşu bulamayınca yoldan geçen koca yolcu otobüsünü durdurup ' bizide otogara atarmısınız ' deyişini, otobüse binişimizi ve içindeki yarı uykulu yolcuların bize nasıl baktığını hatırlıyorum :)

Suçiçeği olup yataklara düştüğümde mutluluk çorbası ve Pino'dan sevdiğimi bildiği sosisli sandviç getirdiğini, saçlarına istediği gibi model verilemediğinden dolayı kuaförlerde geçirdiğimiz ızdırap dolu saatleri de unutmadım.Hatta bir keresinde kuaförün çok biliyorsan sen kes diyerek makası elime verişini şimdi hatırlayıp, gülümseyerek yazıyorum.
Ayrılık vakti gelip Ankara'ya geldiğimde yıllar sürecek mektuplaşmamızın başlayacağını, benim için defalarca Ankara'ya geleceğini ve benim Eskişehir'e günübirlik kaç kere kaçacağımıda bilmiyorduk..

İki buçuk yıl oldu yüzünü görmeyeli.Sigaranın her nefesini son nefesin gibi içine çekmeni, misafirperverliğini, bir çırpıda yaptığın patates kızartmalarını, ' ya Berrin ya ' deyişini, bitmeyen taksitlerini, sevecen gözlerini ve gözlüklerini, en son görüşmemizde akşam vakti Tadımdan dondurma alıp taksiye binerken yaşadığım öfke nöbetini hiç suçun yokken sana yansıtmamı ve senin sadece şaşkın ve kırgın gözlerle bana bakışını, inerken kusura bakma desemde içimin paramparça oluşunu hatırlıyorum şimdi zihnimi fazla zorlamadan..

Onun için yazacak okadar çok cümlem ve hatırladığımda gülümsediğim anım varki..Bu yazdıklarım ufak bir hatırlamadan ibaret aslında..

Muzip, kederli, cömert, alıngan, yürekten, fedakar, mücadeleci, ondört yıllık arkadaşım, dostum,kanKARDEŞİM..Yasemin ...

Berrinstone'dan YaseminCrawford'a ..dostlukları anısına..