Nasıl anlatsam, nerden başlasam

Üçü bir arada mı içtiğim çiçekli kupamda ‘Bodrum’, okuduğum kitabın üstünde ‘Babam öldüğünde ağlamadım’ yazıyordu.
Ve bu gece,
upuzun bir tünelden geçmiş gibi, geçerken nefesimi tutmuş gibi, yolun sonunda sürpriz yokmuş gibi, sanki sonsuza kadar burada kalacakmışım gibi hissederken mutluluk, razı olmanın birkaç sokak gerisinde kalıyordu..
Tüm gölgeler sır olmuştu bu hoş sessizlikte, ben dahil herkes uyurken, artık istediğim kadar üzülebilirim.. ‘Kâh, şairin bahsettiği erken açıp yanılan badem çiçeklerine, kâh geride bıraktığım şehirlere’...