14 Ağustos 2008 Perşembe

gölge oyunu

Şimdi şimdi anlıyorum,amansız yalnızlığı. Ne tarafa dönsem sadece kendimi görüyorum, solgun ama duru yüzüm uzun kumral saçlarımla süratle akıp giden bir trenin penceresinde. Demir raylarda ezilen gölgeler benden daha az acı çekiyor ve mutlular benden daha..
Gölge ve ben ve raylar..
Kırılgan hayatının en kırılgan yerinde..Ankara'da..
Gölgeler, eğlence bitti..Dağılabilirsiniz..

9 yorum:

Muhabbet Çiçeği dedi ki...

Yine çok güzel satırlar yazmışsın canım. Yüreğine sağlık. O amansız yalnızlığı çok iyi bilirim ben.

Gökkuşağının Rengi dedi ki...

yüreğine sağlık canım.Yalnızlık bu kelimeyle arkadaş oldum nerdeyse:((

Adsız dedi ki...

BERRİNCİM. BEN FANATİĞİN.
BEN KARAMSAR YAZILARINA ÜZÜLÜYORUM. BENİM GÖZÜMDE OKADAR FARKLISIN Kİ. YORUMLARINA, ANLATIM GÜÜCÜNE BAYILIYORUM. AMA BU KARAMSARLIĞIN SADECE YAZILARINA AİT OLMASINI SENİN YANINDAN BİLE GEÇMEMESİNİ UMUD EDİYORUM.
BERRİNCİM YAZ, YAZ AMA BUNLARI YAŞAMA DİLİYORUM...
FANATİĞİN EBRU

Aylin Ünlü dedi ki...

Kırılgan hayatının en kırılgan yerinin orası olduğunu biliyorsan gelecek günlerden korkma diyeceğim sadece...

Ebruli dedi ki...

Ankara neden sana bu kadar kötü geldi? Neden kalmadın yurt dışında? Bu zorunluluk niye?..

Adsız dedi ki...

şehirler ve şiirler ve adamlar sevdim ömrüme zarar veren demiş şairin teki... diğeri de; gidiyrum, yoluma çık da durudur demiş... Ben topal martı ve sarhoş balığın yoldaşı dedim ki okyanuslar mı büyüktür yalnızlıklarımı... kikir

Unknown dedi ki...

raylar seni senden alan ..

Adsız dedi ki...

Hayat her heryerde Ankaradır..Çindede,taylandada,napal`dede...İnsanlar yalnızsa her yerde yalnızdır....

By Nester dedi ki...

"Kırılgan hayatının en kırılgan yerinde, Ankara da"

Bu bana cuk oturdu