11 Mayıs 2010 Salı

Hayat bazen..


6 yorum:

Aylin Ünlü dedi ki...

Anlamak istediğimiz gibi anlıyoruz,yeni yeni anlamlar yükleyip aman ne yakıştı diyoruz.Birgün aniden perde kalkıyor ve herşey çırılçıplak kaldığında,görmek istemediğimiz tercümesi ile yüzyüze kalıyoruz.İçimiz acıyor...ama geçiyor,bir sonra ki oyuna kadar...

Mükemmel ve anlamlı bir cümle Berrin'cim...

Unknown dedi ki...

beğendim...

Adsız dedi ki...

Geçen akşam TV de pek de sevmediğim bi sima vardı... Yaptığı işi son aksiyonlarıyla açıklıyordu... Utandım bir inceden... Benden ve ondan ve hepimizden çok yararlı iş yapmıştı... Küçük insan büyük insan dememiş... Uzak yakın dememiş... Doğuya güneş yansıtmıştı... Sordular ilerlemiş yaşına hürmeten tavsiye veya bir sözün var mı diye... Cevap çok manidar oldu... "Bunca yaşamımda öğrendiğim tek gerçek hiç bir şey olmadığımdır" dedi... Aslında felsefeme ters... Değil 62 yıl yaşamış insan, bir anlık tenye bile bir çok şeydir... Ama nedense sevdim ağladım kadınadama... Aslında daha çok doğuya el atmsından sevdimdi... Konuşmak söylemek yazmak kadar kolaymı acaba bir çocuk kurtarmak...

Adsız dedi ki...

Geçen gün İlhan İrem'in Bezgin şarkısını hatırlatmıştın, sonrasında başına gelen kötü şeyler oldu teyzenin hastalığı, sana birşeyler söylemek istedim, arkadaşların benim sana söylemek istediklerimi çok güzel söylediler, sağolsunlar, benim sana söylemek istediklerim ise, yine ilhan irem'den " konuşamıyorum " her zaman yanındayım.

Funda dedi ki...

Berrinim çok güzel bir cümle olmuş, bayıldım :)
bugün Ankara gidiyoruz izne 15 gün kadar öpüyorum çok görüşürüz döndüğümüzde :)

Makbule Abalı dedi ki...

Bazen "aynı dili" konuşamasa da insanlar; iyi ki "sözsüz iletişim" var, ortak acılarda buluşabilen yürekler var,gören gözler, duyan kulaklar var.
İyi ki var...