Kime koşarsın, canın yandığında? En sevdiğine mi? Seni en çok sevene mi?[suskunlar]
__ En sevdiğime..
17 Mayıs 2012 Perşembe
Kime koşarsın?
Kime koşarsın, canın yandığında? En sevdiğine mi? Seni en çok sevene mi?[suskunlar]
__ En sevdiğime..
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
.jpg)
![[Sesli Kitap Projesi]](https://lh3.googleusercontent.com/blogger_img_proxy/AEn0k_u-vmhI4QEmgFsqQxF-bHHKbunxG93pXdrQzBnGmso3Fu_CTNomUlNlOzNnWV92p7GhlcvrmDQh5NJuO2f4-g5R56ZUaesygsVEEdi37jLPOVAs33_I42oY7wdSejI=s0-d){kind=small}
15 yorum:
En sevdiğime.
böyle zamanlarda seni seven çeker kahrını, sanırım beni en çok sevene koşardım.
Kızın dediği gibi... Ömrümüze zarar veren şeyleri severiz... Erkekleri... Şehirleri... ve şiirler... Kikir
Kaçmak için koşarsan seni sevene, dönmek için sevdiğine koşarsın... Her iki halde de koşulsuz alıştığın acıya dönersin...
Bir gün kendime şiir yazmak istedim ve yazdım; Baktım ki içinde aşk, güç, kavga veya taraf yok ÖZGÜRLÜK var. O günden bu yana birkaç yıl geçti. Halen şiirdeki özgürlüğüm yok... Kendim bile zalimim kendime... Kikir
Kıyasıya savaşırız kendimizle... Bir iyilik bulmak isteriz hep içimizde... Bulamayız... Bulmuş gibi yaparız... Sonra o sahte halimizi sevecek birine koşarız... O da kendi sahteliğiyle bize koşar... Aslında ne kadar kötü olduğumuzu bir birimize haykıran bir aşk yaşarız... Sahte iyiliklerimizden de vazgeçmeyiz... Hep ne kadar iyi olduğumuzu daha çok hayal ederiz... Hayal kırıklıklarımız ise bize ait değildir... Bir şekilde kabul edemediğimiz sıradan halimizin ne kadar kötü olsak da güzelliğini yaşayamadan yaşlanırız... Artık koşacak mecal de kalmaa,taraf da... İçimize koşar hiç açık kapı bırakmayız ki ölüm dışarıda kalır sanırız... Tıpkı kötülüğümüzü sandığımız gibi... Kikir
En sevdiğin de; merak etme seni en çok seven değil midir Berrinciğim?..
Dilediğince dökül söze ve gel her şıklığınla dile. Sayısız umarsız ve hesapsız yaz halini duvarlarıma.
Kalbimde duran boşlukları kaplasın sözler sıra sıra Ellerin çalışırken gözlerim içsin anlattıklarını
Başıma taç olsun dilekler ve yoluma can olsun eser Yaz ki bilsin evren bir bir tüm insancıkların sesini
Kaç zaman geçse de bu serin sanal çöllerde dursunlar
Yeniden okunan yeni okuyan yolcuların ellerini tut
Karnından konuşanlar, kısık sesler, titrek istekler
hepsini sar ve aktar göz göze gelemeyen yalnızları
Yazacağız elbet, okuyacağız da bütün aymazlıkları
Dökeceğiz edepsiz adamların kadınların kusurlarını
Döşeyeceğiz çelimsizin kenesi hak hukuk hırsızlarına
Yedirmeyeceğiz gül yüzlü titrek yetimlerin ufkunu
Bitmeyecek tek tek toplamakla bunca özgür kalemler
onun ve benim için bekleyen bitmedikçe engin düşler
Biliyorum dinmeyecek bunca çaban kolay almak için
yetmeyecek açlığına tümünü yesen de hayasızlığının
Gemiler dolusu hayali yaksanda dinmeyecek o korkun
ellerinde kan gözünde kara boğulacaksın öfkende
Biz bir tek cılız sessiz canımızdan çoğalacağız hep
Biz kelebekler kadar yaşasakta döneceğiz özgürlüğe
nerelerdesin??
Bence böyle bi genelleme yapmak yanlis olur.
Hayatımda köklü değişimler var seyhancim. Donucem inşallah:)
4 ay olmuş sen yazmayalı. Artık takip ettiğim bloglar maalesef yazmıyorlar. Eskidik sanırım, şarap gibi yıllandık desem!
Olmus mu o kadar :) tekrar yazmayi Bende cok istiyorum. Problemler bitmiyor ki..aklimi ve zamanimi vereyim..
önce canımı yakandan bir kaçarım ben....sonra kaybolurum:(
beni en çok sevene koşarım elbette, ayrıca zaten beni kim seviyorsa bu tür duygular karşılıklıdır ben de onu severim...
hımmm birde beni en çok seven annem olsa benim başım sıkıstıgında ona gitmem , üzülmesin diye :(( bu da ayrı bir bakış açısı bence... tüh zor bir soru:((
çok net aslında sevdiğine sonu ne olursa olsun öyledir
Yorum Gönder