Boş vermişliği özlemiş, direnmekten her yanın ağrır ve caddedeki akışa artık çok uzakken, sonunda bırakırsın kendini, çılgın akan nehirde solgun bir yapraksındır artık.
Bu akıntı belki istediğin yere götürmeyecek ama yorulmadan gideceğini bilirsin.
Bu akıntı belki istediğin yere götürmeyecek ama yorulmadan gideceğini bilirsin.
Evet en azından artık bilirsin bir şeyleri.
Kendini akıntıya bırakmak güzelmiş diye düşünürsün , renksiz kokusuz cansız olmak sonrasında.
Yorulmuştum, bıraktım, dinleniyorum..
.jpg)
![[Sesli Kitap Projesi]](https://lh3.googleusercontent.com/blogger_img_proxy/AEn0k_s486pRo38u_5tHEO2nrnacNimUd_pDjiYCmYh1rUGRlcAoh9B73UhdUq4CrU-aLCatKYsGV8ElFsWKYJcAqIhrnLlXsJWzWIOnzUUmonlT4vh_8Swvr5fjJqGVX5g=s0-d){kind=small}
19 yorum:
Ben çok zamandır yorgunum bırakamıyorum kendimi akıntıya , çünkü çaresizliğin elleri ha bire yakama yapışıyo..akıntıyla sürüklenmeme izin vermiyo..
güzeldir temmuzu düşlemek
kar penceremizde bekliyorken bile...
ilham perisi, bende yorgunum çok zamandır..ne tuhaf demek çaresizlik kimisini akıntıyla sürüklüyor kimininde sürüklenmesine izin vermiyor..
güvercin postası, hoşgeldin..
güzeldi, teşekkürler..
Berrinim bizim bu yorgunluğumuz 2 gün sonra sona erer inşallah :) 2010'un bize pozitif bir enerji getirmesini diliyorum herşeyden önce :))))
Bu arada resim çok güzel. Aşığım ben bu turuncuya... Sıcacık...
funda, bana 2010 deme pozıtıf enerji hiç deme :) aldık gecen seneden ağzımızın payını :)
resim konusunda haklısın..
aşk ve turuncu yan yana ne güzel duruyor..
Hakkındır canım, dinlen. Önünde uzun bir yaşam var ara sıra dinlenmek yaşamı kolaylaştırır.
Sevgiler...
Bu yazı pasif değil.
Allah kolaylık versin yaprağa.
Bende çok girerdim bu ruh haline eskiden. Öylece hayatın akışına bırakmak herşeyi. Artık çabalamaktan yorulmuşsundur. Tek istediğin dinlenmek huzur bulmaktır. Bunu bir yapraga benzetmek çok uygun olmuş. O da yorulmuş doğanın akışına bırakmış kendini tıpkı bizim gibi.Sevgiler canım.
ben de nadasa bırakmışken kendimi, sıcacık ilham dolu ve cesaretlendirici mesajını aldım. teşekkür ederim. ayrıca blogunu keyifle okudum fakat nasıl kardeş blog yapacağımı bilemedim:))yardımcı olursan sevinirim. yazılarının devamını keyifle bekliyor, hepimizin bu yorgunluktan silkinerek uyanmasını umut ediyorum...
Bir kalßi nehire bırakmak qibi bu yazı;nereye takılıp duracaqını bilmeden risk alarak beklemek qibi...
yaşamın kıyısında, inan çok yoruldum özellikle son 5-6 aydır. şarj bitiyor diye epeydir sinyal veriyordum :)uzun bir ömür mü bekliyor ne olacak bilmiyorum ama gözlerimi kapatıp suyun akışına bıraktım kendimi yada bırakmaya çalışıyorum.
teşekkür ederim yorumun için..
hacivat, amin.. teşekkür ederim.
muhabbetçiçeğim, akışına bırakamak benim yapımda fazla olmayan bir şey aslında. düşünmek, çabalamak, koşmak, yerine göre zorlamak var yapımda ancak zaman zaman duraklayabiliyor insan elinde olmadan. yada tek başına çabaladığını görmek yıpratıyor insanı..evet tıpkı bir yaprak, sert esen rüzgarla kuruyan, bir damla su ile ile can bulabilecek bir yaprak..
teşekkür ederim..
uMu, rica ederim, bende keyif alarak düşünerek okudum yazdıklarını.. teşekkür ederim.
aylin, sanki özetledin..hissettin beni..
teşekkür ediyorum, kocaman öptüm.
ruh hali 6 yazısında mutluluk istiyorum,şöyle rüzgara karşı dans edelim.saçlarımız savrulsun mesela.ama sen uzatmalısın bu arada saçlarını.yoksa sadece benim ki uçuşur.kadınların saçı uzun güzel.:)
mutlu olsun,umutlu,huzurlu yeni gelen.dost olsun.
masal, tamam 6.ruh hali yazısı mutluluk yazısı olacak..
sende sonu mutlu biten masallar anlat..
hala rüzgarda uçuşabilecek kadar kısa :)geçtiğimiz bayramın 3. günü bir anda gidip kestirdim saçlarımı hiç acımadım. o anki bunalmışlığımın acısını öyle çıkartmaya çalıştım aklımca.
bu arada her saç tipi yakışır bana ;)
Nehrin sakin sularında bir saman parçası üzerindeki karınca misali.Ağaçların suya yansıyan gölgeleri arasında sessizce ilerlemesi gibi zannımca.
YAPRAK, BENİM ÇİZDİĞİM TABLODA BÖYLE BİR HUZUR YOK :)
Çılgın akan ırmaktaki o solgun yaprak akışa bıraktığında kendini bir gün okyanus kucaklayacak kendisini.Mutlu seneler olsun canım sevgilerimle.
okyanus büyük hayal olur da denize ulaşsam bu bana yeter :)
sizede mutlu seneler..teşekkür ederim SUFİ..
Benim nefret ettiğim bir durumdur akıntıya kapılmış gibi hissetmek, etrafında olup biten hiç bir şeye müdahale edememek. Bunu bilinçli olarak yapmadım hiç, ama çok sık akıntıda buldum kendimi çaresiz... Ne akıntıya direnebilecek kadar azimli, ne de kendimi sakince onun kollarına bırakacak kadar mütevekkil olmayı beceremediğim içindir belki de bütün mutsuzluğum.
enerji toplamak için biraz akıntıya kapılmak gerekiyor...sonra akıntıya karşı yüzmeye başlayabilir..im..belki..
mutsuzluğunun temelini ne güzel izah edebilmişsin..
her zamanki gibi içerikli güzel yorumun için teşekkür ederim..
Yorum Gönder