Limonlu çay tadında..

Farid Farjad dünyaca ünlü İranlı keman virtüözü..Onun farkına varmam Mosafer adlı eseriyle oldu yaklaşık üç yıl önce..kemanın ağladığına eserlerinin nameleriyle şahit olabiliyorsunuz.Tek kelimeyle olağanüstü.. Geçtiğimiz günlerde Ankara’da konseri vardı. Orada olmayı ne kadar çok isterdim..
Eklemiş olduğum eseri Mosafer diğerlerine göre iç acıtıp hüzünlendirmiyor..ap ayrı bir tadı var..bana göre limonlu çay gibi..işte dinlerken kalbimde canlananlar..

Sakin, soğuk karlı bir kış günü, açılıp kapandığında çıngır çıngır ses çıkartan kapısı olan bir kitapçı belki bir sahaf içerisindeyim..limonlu çayımı yudumlarken tatlı tatlı yağan karı izliyorum pencereden..Dizlerime kadar uzanan kalın turuncu atkımı ve aynı renkteki beremi takıp az sonra kapıdan çıktığımda karın ayağımın altında kıtırdadığını duyumsuyorum..kaygısız, telaşsız yürüyorum. Nereye gidiyorum bilmiyorum ama beni çok güzel şeyler beklediğini hissediyorum..kitapların ve limonlu çayın kokusu burnumda yediğim rulokatların tadı ağzımdayken ‘hayat ne kadar güzel’ diye düşünüyorum..yürüyorum kar taneleri uçuşuyor, sanırım yeni yıl zamanı..mutluyum işte, mutluyum..gülümsüyorum..
Ve o ara bu masalsı melodi bitiyor..
Olsun, hala gülümsüyorum..

İşte bana dört dakika on bir saniyede hissettirdikleri, dinleyin..bakalım size neler yaşatacak..
Ve mutlu hafta sonları..