kelime oyunları / umut

'UMUT', pet şişede nokta kadar bir balıktı..

Yıllar önce akvaryum için alınan bitkilerin arasına gizlenmiş, lavabonun deliğinden gitmek üzereyken son anda kurtarmıştım. Minicik bir yavruydu.
Kesik bir pet şişenin içine koydum onu ve adına 'umut' dedim..
Günden güne büyümüş, iyiden iyiye gözle seçilmeye başlamıştı, hatta bir lepistes olduğunu anlamıştım. Düzenli olarak suyunu değiştirip yemini veriyordum. O pet şişede bense sarı renkli odamda yaşıyordum. Pek farkımız yoktu 'umut'la. Benimde düzenli olarak odamın havası değiştiriliyor, yemeğim veriliyordu..

Belirsiz, her zaman ki gibi, öylesine, bilindik, 'Beyaz Zenciler'i, 'Eroin'i ve 'Bozkır Kurdu'nu okuduğum günlerdi..
Yalnızca dört günlüğüne kuzenlerimi görmeye gitmiştim, 3.5 saatlik mesafedeki başka bir şehire..
'Umut' emanet edilir mi? Ben ettim..

Döndüğümde, benim adıma bana sorulmadan alınan bir çift karar ve Umut'un bakımsız haliyle karşılaştım. Sanki biraz daha büyümüştü, direnmişti ve beni beklemişti..

'Umut, umudum sende olmasan' Sarılıp öpemediklerini daha bir içten, coşkuyla, daha bir başka seviyor insan..

Odama girer girmez ilk baktığım o oldu. İnce plastik akvaryum hortumuyla hava vermekti amacım. Bir kaç defa üfledim..fokur fokur hava kabarcıkları..anlayamadım..umut çıldırmış gibi bir sağa bir sola süratle hareket edip çarpıyordu. Sonra aniden ters döndü. Tüm bunlar bir kaç saniye içinde oldu. ''Umut' ölmüştü.. Gelir gelmez onu öldürmüştüm. Oysa günlerdir suyu değişmediği için nefes almasına yardımcı olmak istemiştim. Ne yaptım ben? Ne yaptım ? Neden böyle olduğunu anlayamamış, şok olmuştum..
O kadar severken, yaşamasını isterken, ellerimle büyütmüşken onu öldürmüştüm..

Ağladım..ağladım..ağladım..
Minik bir can, kocaman bir umuda ağladım..Çok sevdiğim için ağladım, çok sevmeseydim, önemsemeseydim ölümüne neden olmayacaktım..Niye sevdim diye ağladım..

Benim için 'UMUT'u yitirmek bu denli acıydı işte..
Sonra minik lepistesim gibi kaç umut öldü elimde saymadım..

'Umut pet şişede nokta kadar bir balıktı' ölmeden önce..